„Karnawałowe nastroje w wybranych pieśniach i ariach prezentowanych przez Macieja Witkiewicza i jego studentów Wydziału Wokalno Aktorskiego Akademii Muzycznej
im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy”
Wykonawcy:
Prowadzący: Maciej Witkiewicz – bas-baryton

Przy fortepianie: Dorota Kuczyńska – Tlałka

Studenci:
Łukasz Jakubczak – bas-baryton (r. I, st. I)
Mieszko Lewandowski – baryton (r. III, st. I)
Adamam Łyczbiński – bas (r. II, st. I)
Sławomir Kowalewski – baryton (r. I, st. II)
Maciek Musiał – tenor (r. III. St. I)
Łukasz Przykłocki – baryton (r. II, st. I)
Łukasz Seremet – tenor (r. II, st. I)
Przemysław Zubowicz – tenor (r. IV, st. I)

Oraz asystenci, dyplomanci prof. Macieja Witkiewicza
Wojciech Dyngosz i Adam Zaremba – barytony

W programie radosne, żartobliwe i liryczne pieśni oraz arie operowe, operetkowe i muicallowe.
Kompozytorzy: A. Caldara, W. A. Mozart, St. Moniuszko, Fr. Chopin, G. Donizetti, G. Verdi,
P. Czajkowski, Fr. Lehar, S. Harnick i J.Bock, I. Berlin oraz inni.

Maciej Witkiewicz od pierwszego roku studiów w warszawskiej PWSM rozpoczął współpracę z placówkami muzycznymi w kraju (Teatr Wielki w Warszawie, filharmonie). Pod kierunkiem profesorów Marii Kunickiej-Opackiej, Edmunda Kossowskiego i Marii Halfterowej przygotowywał repertuar operowy, oratoryjny i pieśniarski. Uczestniczył w zagranicznych kursach wokalnych (Weimar, Sienna) oraz był na krótkim stypendium w Moskwie. W 1976 roku już jako solista Opery Krakowskiej uzyskał dyplom PWSM i został laureatem Międzynarodowego Konkursu Wokalnego w Vercelli (złoty medal).
Jego obszerny repertuar obejmuje muzykę wszystkich epok. Ma na swoim koncie liczne prawykonania utworów kompozytorów polskich. Ponadto kreował czołowe partie basowe, m.in. w operach: W.A. Mozarta (Figaro – Wesele Figara, Alfonso, Guglielmo – Cossi fan tutte, Sarastro – Czarodziejski flet), G. Verdiego (Król Filip – Don Carlos), P. Czajkowskiego (Gremin – Eugeniusz Oniegin, Król Rene – Jolanta), M. Musorgskiego (Borys Godunow – postać tytułowa), M. Rimski-Korsakow (Car Dadon – Złoty kogucik), E. Bogusławski (Belzebub – Sonata Belzebuba) na scenach teatrów w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Dreźnie, Moskwie, Vercelli, Wenecji, Berlinie, Monachium, Essen, Wiesbaden, Ličge i innych.
Z zamiłowaniem śpiewa w wielkich oratoriach od Monteverdiego, Astorgi i Bacha, aż po twórczość współczesną. Ma w swoim repertuarze m.in. Pasję wg Św. Jana J. S. Bacha, Stworzenie świata J. Haydna, Missa solemnis L. van Beethovena, Requiem G. Verdiego, Stabat Mater K. Szymanowskiego, Stabat Mater A. Dworzaka, Te Deum K. Pendereckiego. Koncertował na różnych estradach, np. w filharmoniach: Katowickiej, Warszawskiej, Bydgoskiej, Wrocławskiej, Berlińskiej, Praskiej, Lipskiej, Kopenhaskiej, Wiedeńskiej, Haskiej i innych.
Występował na wielu prestiżowych festiwalach krajowych (Warszawa, Wrocław, Kraków, Poznań, Bydgoszcz) i zagranicznych (Luzerna, Paryż, Haga, Moskwa, Wenecja, Mediolan, Berlin) pod batutami znakomitych dyrygentów (W. Rowicki, K. Kord, A. Witt, K. Penderecki, M. Nowakowski, J. Kaspszyk, A. Dorati, L. Bernstein i inni). Dokonał licznych nagrań radiowych (recitale pieśni z pianistami J. Marchwińskim i N. Nosowską i arii operowych z dyr. M. Nowakowskim), dla Telewizji Polskiej zarejestrował recitale wokalne i partie w polskich operach telewizyjnych (Anioł – Czerwone buciki E. Pałłasz, Alwa – Oskar z Alwy M. Ptaszyńskiej, Belzebub – Sonata Belzebuba – E. Bogusławskiego). Ukazały się też płyty z jego udziałem (m.in. Pieśni epoki Romantyzmu PN, Stabat Mater K. Szymanowskiego – wyk. w Luzernie, Stabat Mater A Dworzaka – wyk. w Pradze, Te Deum K. Pendereckiego – wyk. w Pradze).
Przez dziewiętnaście lat zajmuje się pedagogiką wokalną w Akademiach Muzycznych we Wrocławiu (1978-1985), Warszawie (od 1986) i Bydgoszczy (od 1990). Niektórzy jego studenci są laureatami konkursów wokalnych krajowych i zagranicznych. Inni jego dyplomanci w większości śpiewają jako soliści w teatrach operowych w kraju i za granicą.
Ostatnio jego działalność artystyczno-śpiewacza ograniczyła się do sporadycznych koncertów symfonicznych i kameralnych głównie w repertuarze opracowanym wcześniej tj. np. K. Penderecki Te Deum (1992, Stutgart), Polskie Requiem (1992, Berlin), Stabat Mater K. Szymanowskiego (1992, 1993, wykonanie kilkakrotne), J. S. Bach Kantata Ich habe genug (1994, Koszalin) i inne. Dokonał również kilku nagrań dla PR i TV oraz brał udział w koncertach kameralnych.
Za działalność artystyczną uważa również swoją pracę nad inscenizacją spektakli muzycznych (operowych i estradowych). Łączy w nich malarskie (plastyczne) zdolności z wokalno-aktorskim przygotowaniem – pokazując autorskie przedstawienia z prawie pełnym zapleczem teatralnym (kostiumy, rekwizyty, scenografia, oświetlenie, ruch sceniczny, reżyseria, własne programy i afisze itp.).

Dorota Kuczyńska-Tlałka urodzona w Gnieźnie. Państwową Szkołę Muzyczną II st. im. F. Chopina w Poznaniu ukończyła z wyróżnieniem w klasie mgr. Jerzego Libery. Jest absolwentką Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Bydgoszczy w klasie fortepianu prof. Jerzego Godziszewskiego i prof. Marii Murawskiej; kameralistyki prof. Krystyny Sucheckiej i prof. Zbigniewa Friemana. Interpretację niemieckiej liryki wokalnej doskonaliła u prof. Wolfganga Panwitza. Studia podyplomowe odbyła w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie w klasie kameralistyki prof. Maji Nosowskiej.
Brała udział w konkursach pianistycznych i muzyki kameralnej. Występowała na Studenckich Festiwalach Pianistycznych „Forte-Piano” w Bydgoszczy oraz w cyklu Kołobrzeskich Wieczorów Kameralnych. Specjalizuje się w pracy ze śpiewakami. Jako akompaniator uczestniczyła w konkursach wokalnych m.in. w Wiedniu (Konkurs Pieśni F. Schuberta), Warszawie, Dusznikach-Zdroju oraz w Kursach Mistrzowskich dla wokalistów prowadzonych przez znakomite śpiewaczki: prof. Helenę Łazarską, prof. Jadwigę Rappé, Fedorę Barbieri. Koncertowała jako solistka i kameralistka w kraju, a także za granicą (Austria, Niemcy, Włochy).
Od 1997 jest wykładowcą w Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy

Wstęp – 10 zł

Zapraszamy serdecznie !!!!!