Pałac Lubostroń i Teatr Małych Form z Bydgoszczy serdecznie zapraszają nauczycieli i instruktorów teatralnych na warsztaty pt. „ Pantomima i ekspresja ciała”.

Termin: 13 -15.01.2012 rok. Miejsce: Pałac Lubostroń 89-210
Łabiszyn
Internet : http://www.palac-lubostron.pl

Program warsztatów:

1. Środki wyrazu aktora mima:

– ruch, mimika, gest;
– identyfikacja;
– kontrapunkt;

– tok.

2. Przestrzeń gry.

3. Ciało jako instrument.

4. Plastyka ciała.

5. Komedia ciała

6. Improwizacje.

7. Budowa etiudy pantomimicznej.

8. Wyimaginowany partner i gra zespołowa.

Koszt uczestnictwa w warsztatach wraz z noclegiem i wyżywieniem wynosi 180 zł. Wpłata na konto Pałac Lubostroń 16102015050000090200639906 ( opłatę prosimy uiścić na 7 dni przed rozpoczęciem zajęć ). Zgłoszenia przyjmuje Pałac Lubostroń – kultura@palac-lubostron.pl . Szczegółowych informacji udziela Mieczysław Giedrojć – mietekteatr@op.pl , tel.603 11 60 44.

Mieczysław Giedrojć – mim, wykonawca monodramów. Współpracował z wieloma teatrami, grając w przedstawieniach według A. Czechowa, F. Dostojewskiego, M. Gogola, F. Kafki, J. Webstera, S.I. Witkiewicza oraz w spektaklach autorskich. Pracował w Anglii, Danii, Francji, Niemczech, Rosji, Słowacji, Szwajcarii i na Ukrainie, prezentując własne spektakle, prowadząc warsztaty teatralne oraz realizując ruch sceniczny do przedstawień polskich autorów. Prezentuje artystyczne programy profilaktyczne, z których jeden został wykorzystany w projekcie Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Studiował w Akademii Teatralnej w Warszawie na Wydziale Wiedzy o Teatrze. W 1995 roku założył Teatr Małych Form, który prowadzi do dzisiaj.

Fragmenty recenzji:
Każdy z epizodów tej groteskowej opowieści o utraconym nosie, w wykonaniu Mieczysława Giedrojcia stanowi etiudę aktorską precyzyjnie skonstruowaną, finezyjnie wydobywającą komizm postaci i sytuacji, celnie spointowaną. Każda
z owych etiud jest popisem umiejętności mimicznych aktora. Ruch, gest, aż po najdrobniejsze drgnięcie twarzy, grymas, są tu głównym tworzywem scenicznym. Tekst został ograniczony do niezbędnego minimum, pełniąc funkcję służebną, dopełniając działania sceniczne, przydając im komentarz, bowiem w tym przedstawieniu aktor nie tylko kreuje postać głównego bohatera i jego protagonistów, ale jest jednocześnie narratorem i komentatorem własnych scenicznych działań. Ta zmiana optyki nigdy jednak nie przekracza granicy pomiędzy konwencją, a poufałym „puszczaniem oka” do widza. To właśnie bardzo konsekwentne usytuowanie spektaklu w przyjętej formule umowności sprawia, że mamy do czynienia z bardzo świadomą i rzetelną robotą teatralną…
…Rzadko się zdarzają w teatrze owacje czynione przez publiczność na stojąco, ale bywają. Tak właśnie widzowie dziękowali Mieczysławowi Giedrojciowi i Stanisławowi Miedziewskiemu za ich kolejny, wspólnie zrealizowany spektakl, będący sukcesem aktora, reżysera i konwencji…
(Małgorzata Kołowska, „Goniec Pomorski”)

… Gość z Polski, Mieczysław Giedrojć, przypomniał o stylu stworzonym w latach 20-tych w Rosji przez Władymira Jachantowa i do tej pory, i jak wiele w ojczyźnie, zapomnianych. Chodzi o teatr jednego aktora, kiedy artysta sam odtwarza na scenie cały świat spektaklu. Giedrojć buduje fragmenty gogolowskiego „Nosa” bardziej jako dźwiękową niż fabularną partyturę. Gest, spojrzenie – i publiczność ogląda majora, zbiegły nos, pędzącą dorożkę, Kazański Sobór lub bochenek chleba – powstające i znikające w wichrze fantasmagorii …
(Niezawisinaja Gazeta – Moskwa)